FishEyeProducties

De serie Buren in Beeld beschrijft én verbeeldt op poëtische wijze wat buren voor elkaar betekenen. Tekst en foto geven samen een beeld van twee buren, zonder te letterlijk te worden. Zoals een relatie gelaagd is en enigszins ongrijpbaar, is dat met Buren in Beeld ook het geval. Buren in Beeld is een initiatief van schrijfster Laura van Herpen en fotograaf Esther Geradts. Buren in Beeld exposeerde in galerie Peer in is een vaste rubriek in de Konkreet.

Zachtjes samen zingen

Op zaterdag gaan ze naar Leiden. Op zondag naar Rotterdam. Naar de kerk. Met zijn drietjes. Met de trein. Lange diensten zijn het. Zingen en dansen, mezmur. Op verzoek zingen ze een stukje mee met de TV, waarop doorlopend een dienst wordt uitgezonden. Heel zachtjes. Engelachtig mooi.

Drie buurvrouwen samen op de bank, ze wonen boven elkaar in het oude schoolgebouw. Hun mannen ver weg. Een hoge kamer, zon, kleur, heiligen, thee, banaan en koekjes van de Turkse winkel om de hoek. Aan het eind krijgen wij ook een rolletje mee, nadat we eerst hun jurken hebben aangekregen.

Er zijn veel andere vluchtelingen hier, dat is soms fijn, en soms jammer, omdat ze dan geen Nederlands praten. Giebel Giebel. Armen om elkaar heen, spelen met elkaars handen, het geeft houvast. Samen naar de Nederlandse les, iedere dag. Naar de markt, wandelen op het strand en naar de kerk dus. Zij gaan graag op de fiets, maar zij durft nog niet. Dan mag ze achterop. Slingeren door de stad. Met zijn drietjes.

Wortelen? Weer zo’n woord. Ja dat willen ze wel, hier in Den Haag, wortelen.Giebel giebel.

Broeders

Waar hij vandaan komt zijn buren familie. Binnen zonder bellen en wat eten we vandaag?De MMA Champ en de sportleraar. Aan twee kanten van een muur. In een zonnig huis naast de coffeeshop. Met katten, veel katten, met bewondering voor elkaar, met vrouwen en met dromen. Sporten op pleinen, met iedereen en overal.

Een gezamenlijk project. Sporten met studenten en statushouders. Je achtergrond helpt. Er is herkenning. Ook van de pijn. Dezelfde pijn die wel tot verrassende paden leidt.

Wat er zou gebeuren in een duel tussen hen? Stilte. En dan hard lachen.Tegen een broeder vecht je niet. Zelfs een verre broeder. Dat geeft slechte energie.De coach is je broer. Heb vertrouwen, vecht hard, ga genieten. Ik ben vrij en jij bent vrij. Je moet het zelf geloven. 

Sporten is filosofie. In zijn puurste vorm.

Het hart heeft geen garage nodig

Al die willen te kaap’ren varen. Muziek bracht hen bij hun vrouwen en in de muziek vonden zij ook elkaar. Hij, die vroeger nog wel met één poot op de vensterbank de blues naar de maan speelde. Dat doet ie niet meer, zijn muziek is meer ingetogen nu.

Bij de buren Perzische klanken. Na een feestje de vraag of ze er toch geen last van hadden gehad. Ja dat hadden ze. Het was te zacht. Zo konden ze het niet goed horen. Ernaast een jamsessie. Had hij het gedurfd, dan had hij aangebeld op de eerste aan de andere kant.

Hier voelt hij voor het eerst: hier hoor ik thuis. Waar zijn dochter bij de buurvrouw mozaïekt. Ze komen allebei naar buiten, het meisje stralend met haar teruggevonden hondje op batterijen. Daar komt nog een buur. Ook leuk, alleen geen baard. Ze gaan hier niet meer weg. 

Het hart heeft geen garage nodig.